2 Ocak 2016 Cumartesi

Vital Bulgular - Solunum



Olağan koşullarda, solunum otomatik, sessiz ve düzenlidir. Hız ve derinliği eşit olup çaba gerektirmez ve her soluk alıp verme arasında kısa bir dinlenme süresi vardır.

Solunumun bu özelliklerinin değişmesini ifade eden terimler ve bazı özel durumlar vardır.

Solunumda Özel Terimler ve Durumlar

1. Taşipne: Solunum sayısının dakikada 24’ün üzerinde olmasıdır. Derinliği değişmemiştir. Özellikle korku durumlarında görülür.

2. Bradipne: Dakikadaki solunum sayısının 10’un altına inmesidir. Ancak solunum düzenlidir, derinliğinde değişiklik yoktur.

3. Hiperpne: Solunumun derinliğinin artmasıdır. Özellikle egzersiz sonrası görülür.

4. Hipopne: Solunum derinliğinin azalmasıdır. Uykuda görülen solunum biçimidir.

5. Apne: Solunumun kalıcı ya da geçici olarak durmasıdır. Bu durum 4-6 dakikadan fazla sürerse “solunum arresti” denir.

6. Hiperventilasyon: Solunum hızı ve derinliğinin birlikte artmasıdır.

7. Hipoventilasyon: Solunumun hızının ve derinliğinin birlikte azalmasıdır.

8. Dispne: Yardımcı solunum kaslarının ve burun kanatlarının solunuma katılmasıdır. Solunumun zorlukla olduğunu gösterir. Genellikle hızlı ve yüzeysel solunum vardır. Solunum için çaba harcandığından yüz kırmızıdır. Hastanın yüz ifadesi endişeli ve sıkıntılıdır. Bu hastalar yarı oturur pozisyonda rahat ederler.

9. Anoksi: Yerel ya da genel olarak oksijenin tamamen yokluğudur

10. Hipoksi: Hücrelerin ve dokuların yeterli miktarda oksijen alamaması, yani oksijen yetersizliğidir.

11. Siyanoz: Oksijen gereksinimi yeterli karşılanamadığı durumlarda deri ve müköz membranların kirli, mavimsi-mor bir renk almasıdır. Siyanoz kulak memesinden, dudaklardan, tırnaklardan ve oral mukozadan en belirgin olarak gözlenir.

12. Cheyne-Stokes Solunumu: Solunum döngüsü yavaş ve yüzeysel bir solunumla başlar, Solunumun hızı ve derinliği derece derece artar, belli bir derinlikten sonra solunum tekrar derece derece yavaşlar ve yüzeyselleşir. Bu dönemin ardından 10-20 saniye süren bir apne nöbeti görülür. Özellikle beyin kanamalarında ve kalp hastalıklarında ölümden hemen önce görülür.

13. Kusmaul Solunum: Solunum anormal biçimde derinleşmiş ve hızı artmıştır. Solunum hızı dakikada 20 solunumdan daha fazladır. Genellikle metabolik asidoz ve böbrek yetmezliğinde görülür.

14. Gurgling (Gurlama sesi): Sıvı içinden geçen havanın çıkardığı sestir. Bu ses suyun altında kamışla üfleme sesine benzer. Bu genellikle üst havayollarında sıvının bulunduğunu gösterir.

15. Wheezing (Islık sesi): Daralmış havayolundan havanın geçerken ıslık şeklinde ses çıkarması ile belirgin güçlükle nefes alınmasıdır. (Özellikle bronşioller gibi küçük havayolları daralmıştır). Bu genellikle astım, allerjik reaksiyonlar ve bronşitin sonucu görülür.

16. Stridor (Ötme sesi): Genellikle inspirasyonda duyulan yüksek perdede seslerdir. Kordvokaller ve epiglotu da kapsayan üst solunum yolu tıkanmalarında görülür. Genellikle bebeklerde horoz ötüşüne benzer bir sestir.

17. Snoring (Horultu): Dilin üst havayolunu kısmen bloke ettiğinde duyulan sert, düşük perdede sestir. Bu tip tıkanmalarda hasta bilinçsiz ise oldukça zor durumda kalır.

18. Derin-yüzeysel-güçlükle: Soluk yolu tıkanması, kalp yetmezliği, astım

19. Hızlı-Derin: Diyabetik koma (hiperglisemi), hiperventilasyon

20. Ağrılı, güçlükle, yüzeysel: Solunum yetmezliği, akciğer hastalıkları, pulmoner emboli, kalp sorunları

21. Sırt üstü yatarken solunumda zorlanma: Kalp yetmezliği, akciğer enfeksiyonları, astım

22. Solunumda ara ara durma: Hipoksi, konjestif kalp yetmezliği, kafa yaralanmaları

23. Yavaş solunum; felç, kafa yaralanması, göğüs yaralanması, çeşitli ilaçlar (narkotikler vb.) 

24. Solunum yok: Solunum durması, soluk yolu tıkanması 

25. Hastanın ağzında aseton kokusu varsa hasta diabetik ketoasidozdadır.




<<<Önceki      1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8         Sonraki>>> 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder