Anatomi # Kemik Bilimi-2

Kemiklerdeki yüzey işaretleri
 Kemiklerin üzerinde çeşitli çıkıntılar, çukurlar ve delikler bulunur. Bu oluşumlar, tendonlar, ligamentler ve fasiyaların kemiklere tutundukları yerlerde görülür. Kemiklerde görülen işaretler, puberte (12 - 15 yaş civarında) sırasında oluşur ve adult çağa kadar gittikçe belirginleşir.

Anatomi # Kemik Bilimi (0steoloji)

KEMİK BİLİMİ (OSTEOLOJİ) 

Bağ dokunun sert bir formu olan kemik (os, çoğul; ossa), vücudun temel destek dokusudur ve vücudun çatısı olan iskeleti meydana getirir. 

Kemiğin yapısı

 Kemikler, dışta substantia compacta, içte substantia spongiosa (trabecularis) denilen iki dokudan oluşur. Bütün kemikler, santral bir spongioz dokuyu çevreleyen kompak

Anatomiye Giriş #6

İnsan Vücudunun Bölümleri                                

Anatomiye Giriş #5

EL BAŞPARMAĞININ HAREKETLERİ 

• Flexio; başparmağın diğer parmakların eksenine dik olacak şekilde, palmar yüz üzerine bükülme hareketidir. Art. carpometacarpalis pollicis, art. metacarpophalangealis 1 ve art. interphalangealis 1’de yapılır. 

Anatomiye Giriş #4

KOMBİNE TERİMLER

Sık olarak bir yönü işaret etmek için kullanılırlar. Inferolateral, posterolateral, anteromedial, Örn. posteroanterior göğüs filminde, X - ray ışını arkadan - öne doğru geçer. X - ray tübü hastanın arkasında, X - ray filmi ise önündedir. 

Anatomiye Giriş #3

YÖN ve KARŞILAŞTIRMA TERİMLERİ

• ANTERIOR; vücudun ön tarafında olan. Örn. umbilicus, vücudun ön tarafındadır. 
• POSTERIOR; vücudun arka tarafında olan. Örn. gluteal bölge vücudun arka tarafındadır. Elin anterior yüzü için genellikle palmaris, ayağın alt yüzü için de plantaris ifadesi kullanılır.

Anatomiye Giriş #2

Terminologia Anatomica (Nomina Anatomica) Vücuttaki bir yapının diğer bir yapı ile ilişkisini tarif ederken anatomik terimler kullanılır. Anatomi terminolojisi ya da Anatomik nomina, anatomide kullanılan uluslararası terimleri içeren bir listedir. Birçok bilim dalında olduğu gibi anatomide de bir buluşu gerçekleştirmiş bilim adamının adıyla anılan terimler vardır.

Anatomi #1 Giriş

ANATOMİYE GİRİŞ

Vücudun normal şekil ve yapısı ile vücudu oluşturan organları ve bu organlar
arasındaki fonksiyonel ilişkiyi inceleyen bilim dalıdır. Ana ve Tome denilen iki
sözcüğün birleşmesinden oluşan Anatomi, Yunanca’dır. Sözcük anlamı; kesme,
ayırmadır.
Anatomi eğitiminde esas materyal cadaverdir.
Cadaver (caro + data + vermis); “solucana verilecek et” anlamına gelir.
Anatomideki tüm tarifler, anatomik pozisyona göre yapılır.
Anatomik pozisyon; kişi ayakta ve dik, üst ekstremiteleri yanlarda, ayaklar
bitişik, avuç içleri, yüz ve gözler karşıya bakar durumdadır. Bütün anatomik tarifler,
bu pozisyondaki bir insanın vücudundan geçen hayali düzlemlerle ilişkisine göre
yapılır.

Tıbbi Terminoloji #1 Giriş

Bilim, sanat, meslek ve işkolu gibi özel alanlarda belirli bir anlamı ve kavramı olan sözcüklere “terim” (Latince; terminus, Arapça; ıstılah, Fransızca; termes) denir. Bunlar ulusal ya da uluslararası düzeyde bilim, sanat, meslek ve işkolu çalışanları tarafından kullanılırlar. Terimlerin anlamlarını ve neyi anlatmak istediklerini söz konusu alanlarda çalışanlar anlarlar. 

Bilim ve teknolojinin gelişimiyle, yeni mesleklerin ve iş alanlarının doğmasıyla sürekli yeni terimler ortaya çıkar. Terimleşen sözcük tek anlamlıdır, anlamları kişiden kişiye değişmez. Terimlerle uğraşan bilim dalına “Terminoloji (Terim bilimi)” denir. Tıp alanına giren bilimlerin de kendine özgü terimleri vardır ki bunlara Tıp Terimleri denir. Bunlar bilim dalı kongrelerinde belirlenirler. Tıp terimleri daha çok Anatomi Bilim Dalı’nda öğrenilir. Tıp Bilimleri içinde terimlerini ilk belirleyen bilim dalı Anatomi Bilim Dalı olmuştur. Anatomi terimleri ilk kez 1895 yılında İsviçre’nin Basel kentinde saptanmıştır. Anatomi terimlerine "Nominal Anatomice" denmektedir. Bu terimler beş yılda bir toplanan uluslararası Anatomi Kongresi'nden sonra, “Nomina Anatomica” adlı bir kitapta yayımlanmaktadır. Her kongreden sonra bu adı taşıyan bir kitapta toplanırlar. Genellikle kongrenin toplandığı kentin adıyla anılırlar. Örneğin, Basel Nomina Anatomica, Paris Nomina Anatomica gibi. Tıp terimleri Latince ya da Grekçedir. Son yıllarda Türk bilim yaşamında İngilizcenin egemen olması, kullanılan terimlerin İngilizce halinin Türkçe söylenmesi şeklinde kullanılır olmuştur. 

Türkiye'de 1929 yılına kadar Arapça ve Farsça sözcükleri esas alan terimler kullanılmıştır. Latin Abecesini esas alan Türk Abecesi (Alfabesi) (Harf devrimi ya da yazı devrimi), 03 Kasım 1928 gün ve 1353 sayılı yasayla kabul edildikten sonra Latince ve Yunanca olan uluslararası terimlere geçilmiştir. Terimlerin belirlenmesi için İstanbul Darülfünunu'nda bir "Istılahat (Terimler) Kurulu" oluşturulmuş ve bugünkü tıp terimleri kullanılmaya başlanmıştır. Terimlerin belirlenmesi konusu, II. Meşrutiyet'in ilanından sonra ilk kez gündeme gelmiştir. Darülfünun’da bu amaçla, 1914 yılında, "Istılahat-ı İlmiye Encümeni" (Bilimsel Terimler Kurulu) oluşturulmuştur. Bu kurulda; Babanzade Naim, Ziya Gökalp, Rıza Tevfik Bölükbaşı ve İsmail Hakkı Baltacıoğlu gibi dönemin ünlü bilimcileri görev almıştır. Bu girişim sonuçsuz kalmış, ancak yeni Türk Abecesi'ne geçildikten sonra sonuç alınmıştır (1).

DİABETES MELLİTUS VE ACİLLERİ

TEDAVİ

Şeker hastası olduğu bilinen komadaki bir hastanın koma nedeni anlaşılamıyorsa aksi ispat edilene kadar hipoglisemi kabul edilir ve dekstroz solüsyonu ile replasmana başlanır.
Hastanın hava yolu ve solunum durumunu değerlendirilir. Hasta eğer (hipoglisemide) nöbet geçirirse hastanın ağız ve burnundaki sekresyonun hava yolunu tıkamamasına dikkat edilmelidir.